Lunch in het dorp en de Leeuwenrots
Door: Leny
Blijf op de hoogte en volg Leny
18 April 2018 | Sri Lanka, Polonnaruwa
Maandag 16 april vertrokken we uit Anuradhapura naar de 2e Koningsstad Polonnaruwa. Na 2 uurtjes, reden we de weg af een onverharde weg op en we stopten eerst bij een dorp. We liepen een stuk over de modderige weg, af en toe uitwijkend over een randje van een brug, en kwamen nogal wat hele grote houten ossenkarren tegen en van de andere kant ook soms hele luxe auto's. Een grote tegenstelling en af en toe zeer herkenbaar als je aan Ethiopië dacht. We hebben in dat dorp bij een familie geluncht. Heel apart onder een soort lemen overkapping. Al het voedsel (voor 30 man) werd in grote aardewerk potten op 2 vuurtjes bereid. We kregen witte rijst, linzen, gedroogde visjes, stukjes kip en verschillende groenten zoals bladeren van de passievrucht boom, een soort boontjes, curry en een soort van cassave kroepoek. En dat allemaal geserveerd op gevlochten bordjes met daarin een blad van de lotusbloem (Zie foto). Erg lekker was het allemaal. Er was ook nog een kraan gefabriceerd om je handen te wassen. Op een ondergrond van cement was een aardewerk waterpot gemaakt met een tap en daarbovenop een kalebas als hoedje, die ze ook konden gebruiken om de waterkruik weer te vullen. Een flesje water en als dessert een stukje watermeloen, maakte de lunch compleet. Knap gedaan en iedereen was tevreden. Toen het stuk weer teruglopen naar de bus en richting Sigirya, één van de beroemde punten van Sri Lanka. Sigirya betekent letterlijk Leeuwenrots en is van vulkanische oorsprong. In de 5e eeuw is er een koninklijk paleis bovenop de berg gebouwd. Je kunt helemaal naar de top lopen (1200 treden) met een deel over en steile wenteltrap. Iets over de helft zijn er een aantal mooie fresco’s te bewonderen. En iets hoger, zie je alleen nog de poten van de leeuw die daar ooit is uitgehouwen. Vol goede moed begon iedereen ( op een paar na) aan de klim. Het was ontzettend heet en na het eerste vlakke stuk, viel het klimmen al erg tegen. Henk was vastberaden de hele klim te maken. Marijanne en ik hadden de hoop gericht op de fresco's. Henk was al vooruit en een stukje onder de fresco's, waar een heel steile klim begon, ging opeens de telefoon. Henk van boven die ons afraadde de klim door te zetten. Wij zijn wijselijk gestopt en langzamerhand weer keurig naar beneden gelopen. Ik denk de helft is gestopt bij de fresco’s en de rest heeft de top gehaald. Knap, vooral in die hitte. Eenmaal in ons hotel, was het dan ook heerlijk om weer even het zwembad in te duiken en daarna weer te genieten van een zeer uitgebreid buffet, met een speciale koele ruimte voor alle feestelijke toetjes. Keuzes maken is niet mijn sterkste kant, dus alles maar geproefd (Zie foto). Het was een hele mooie dag en we hebben genoten! Groetjes, Leny